Εσείς τι θα κάνετε τον πλακούντα σας..?

Ο πλακούντας θεωρείται το πιο θαυμαστό όργανο της εγκυμοσύνης. Παρέχει στο έμβρυο το οξυγόνο και τα απαραίτητα στοιχεία για την ανάπτυξή του , καθώς επίσης εξασφαλίζει την ενδοκρινική ισορροπία του. Για πολλούς λαούς είναι το σύμβολο της ένωσης μαμάς και παιδιού.

Χαρακτηριστικά:
Έχει δισκοειδές σχήμα. διάμετρο έως 25 εκ , πάχος μεγαλύτερο απο 2,5 εκ και καλύπτει παραπάνω απο 25% της μήτρας.Το βάρος του αυξάνει έως την 40η εβδ και μπορεί να φτάσει περισσότερο απο 500γρ

Aνάλογα με την ηλικία χωρίζεται σε: 
Βαθμός 0 ( Grade 0 ). Τέλος 1ου τριμήνου – Αρχές 2ου τριμήνου.
Βαθμός I ( Grade I ). Μέσα 2ου τριμήνου – Αρχές 3ου τριμήνου.
Βαθμός II ( Grade II ). Τέλη 3ου τριμήνου.
Βαθμός III ( Grade III ). 39η εβδομάδα – Τέλος εγκυμοσύνης.
Η θέση του μπορεί να είναι οπουδήποτε μέσα στη μήτρα (οπίσθιος, πρόσθιος, προδρομικός) ,ενώ έχει την τάση να 'ανεβαίνει' με την πάροδο της εγκυμοσύνης (στην πραγματικότητα μεγαλώνει η μήτρα) Περισσότερες πληροφορίες για την ηλικία και τη θέση του πλακούντα μπορείτε να δείτε εδώ

O τοκετός ολοκληρώνεται με το τρίτο στάδιο , το οποίο είναι η γέννηση του πλακούντα. Εχει επικρατήσει η συνήθεια να τον παραλαμβάνει το προσωπικό του μαιευτηρίου. Μάλιστα οι περισσότερες γυναίκες που γεννούν δε βλέπουν ποτέ τον πλακούντα τους!

Τι γίνεται όμως μετά τον τοκετό?
Θεωρητικά όλα τα 'ιατρικά απόβλητα' ενός νοσοκομείου πηγαίνουν για ειδική επεξεργασία και καταστροφή τους.
Σε μια πρωτοφανή δίκη που έγινε στην Θεσσαλονίκη , 79 άνθρωποι κατηγορήθηκαν για τη γέννηση των παιδιών τους στο σπίτι και την μόλυνση που προκάλεσαν στο περιβάλλον θάβοντας τον πλακούντα στον κήπο τους ως μια συμβολική πράξη. (!!!)
Σε κανέναν δεν προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν. Χαρακτηριστικά, δήλωσε ο  Εισαγγελέας: «Μου είναι αδύνατον να χαρακτηρίσω τον πλακούντα μιας γυναίκας, απόβλητο». Ο ιατροδικαστής κ. Τσούγκας κατέστησε σαφές ότι ο πλακούντας δεν είναι απόβλητο και ότι άλλα κίνητρα πρέπει να αναζητηθούν πίσω από μια τέτοια δίωξη.
Μάρτυρας της υπόθεσης δήλωσε πως πίσω από την σκευωρία κατά του τοκετού στο σπίτι και τη δίωξη των 79 υπάρχουν άνομα οικονομικά συμφέροντα (επιχειρηματικά και συντεχνιακά). 
Τα επιχειρηματικά αφορούν (α) τις εταιρείες διαχείρισης βιολογικών αποβλήτων (που ανταγωνίζονται λυσσαλέα για την ανάληψη του «έργου»), (β) τις εταιρίες εκμετάλλευσης του πλακούντα (για την παρασκευή καλλυντικών και την καλλιέργεια βλαστοκυττάρων), και (γ) τις ιδιωτικές κλινικές που παρέχουν «τοκετό σαν στο σπίτι». Τα συντεχνιακά αφορούν την μονοπώληση των τοκετών στο σπίτι από μαίες δημοσίους υπαλλήλους που, ως τέτοιες, δεν μπορούν ούτε να παρέχουν ιδιωτικό έργο ούτε και να συνεργάζονται ή να προβάλλουν τον «τοκετό σαν στο σπίτι» που προωθούν κάποια μαιευτήρια. (Κλεάνθης Γρίβας)
Τελικά μέσα από όλη αυτήν την ιστορία έγινε σαφές σε όλους το αυτονόητο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Καμιά γυναίκα που γεννάει σπίτι δεν πρέπει να ανησυχεί για το δικαίωμα της να διαχειριστεί τον πλακούντα της όπως η ίδια επιθυμεί.

Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν σε μαιευτήριο ή κλινική. Το τι γίνεται στην πράξη και πόσο ενημερωμένο και θετικό θα είναι σε μια τετοια επιθυμία το προσωπικό, θα το δούμε στην πράξη τα επόμενα χρόνια..


Για ποιον λόγο μπορεί να πάρει μια γυναίκα τον πλακούντα της?

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αξιοποιησης του πλακουντα:

*Οι περισσοτερες μητέρες τον θάβουν σε κάποιο σημείο, φυτεύοντας απο πάνω ενα δεντρακι, ως συμβολο της εναρξης της ζωης του παιδιου τους.
*Πολλές φορές ο πλακούντας χρησιμοποείται για τη δημιουργία ενός αναμνηστικού της γέννας, όπως το αποτύπωμά του σε ένα χαρτί. Έχουμε δει ακόμα και αρκουδάκι φτιαγμένο από πλακούντα!

*Κάποιοι προτιμούν να καταναλώσουν τον πλακούντα τους -πλακουντοφαγία- κάτι το οποίο ακούγεται παράξενο ,είναι όμως κοινό στα θηλαστικά καθώς και σε κάποιους πολιτισμούς. Παρόλα αυτά η επιστήμη δεν έχει κατανοήσει πλήρως τους λόγους που υπάρχει αυτό στη φύση.
Δεν υπάρχουν έρευνες που να αποδεικνύουν τα οφέλη της πλακουντοφαγίας στους ανθρώπους. Μια συστημική μελέτη που διεξήχθη στην Τσεχοσλοβακία το 1950 προσπάθησε να εξηγήσει τα οφέλη της πλακουντοφαγίας στα προβλήματα γαλουχίας. Οι γυναίκες της έρευνας έφαγαν τον πλακούντα τους αποξηραμένο ή μοσχάρι. Αναφέρεται πως πάνω από το ένα τρίτο των γυναικών που έφαγαν τον πλακούντα τους έιχαν 'ισχυρή αντίδραση' , ενώ εκείνες που έφαγαν μοσχάρι δεν είχαν καμία αντίδραση.  (Kristal 1980? Soyková-Pachnerová et al 1954.) Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να αντλήσουμε συμπεράσματα από αυτήν την μελέτη καθώς σήμερα χρησιμοποιούνται διαφορετικά επιστημονικά πρότυπα.Μελέτες βαση αποδείξεων που έγιναν σε ζώα έδειξαν πως η πλακουντοφαγία έχει ευεργετικές επιδράσεις καθώς και ανακούφιση από τον πόνο. 


Οι υποστηρικτές της πράξης αυτής, βασίζονται κυρίως στη σύνθεση (βλαστοκύτταρα, αμινοξέα, πρωτεΐνες, μεταλλικά άλατα και πολλά άλλα στοιχεία) του συγκεκριμένου οργάνου 
και βάση αυτής υποστηρίζουν πως παρέχει:
- Πιο γρήγορη παραγωγή του μητρικού γάλακτος, χάρη στην υψηλή περιεκτικότητα σε ορμόνες και κυρίως προλακτίνης.  
Μικρότερη αιμορραγία, χάρη στην ωκυτοκίνη και το πολυπεπτίδιο ουροκινάση.  
- Περισσότερη ενέργεια, χάρη στο σίδηρο.  
- Αίσθημα ευεξίας, χάρη στην προγεστερόνη και την κορτιζόνη  
- Αντιμετώπιση της επιλόχειας κατάθλιψης χάρη στην παρουσία πολλών ορμονών και κυρίως της κορτικοτροπίνης, τα επίπεδα της οποίας στον οργανισμό της γυναίκας πέφτουν σημαντικά, μετά την έξοδο του πλακούντα.  
- Μείωση της αίσθησης του πόνου, χάρη στην ωκυτοκίνη.  
-τροφή για ένα υγιές δέρμα.
Με μια αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί κανείς να βρεί διάφορες συνταγές για το μαγείρεμα του πλακούντα.

*Άλλοι τον αποξηραίνουν και τον φυλάν σε μορφή χαπιών, τα οποία καταναλώνει η μητέρα μετά τον τοκετό για κάποιο διάστημα ή σε περιπτώσεις όπου έχει ανάγκη από τόνωση του οργανισμού τηςΣτην Ελλάδα υπάρχει ένα φαρμακείο στην Αθήνα το οποίο αναλαμβάνει τη διαδικασία αυτή

*Μια άλλη επιλογή των γυναικών είναι η 'γέννα λωτός' όπου το μωρό παραμένει συνδεδεμένο με τον πλακουντα μέσω του λώρου, μέχρι εκείνος να πέσει από μόνος του.Μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2010 βρήκε ότι με το να περιμένει ο μαιευτήρας μερικά λεπτά, μέχρι ο λώρος να σταματήσει να έχει παλμό, και να τον κόψει μετά, δίνει την ευκαιρία σε ζωτικά βλαστοκύτταρα να φτάσουν στο μωρό. Η γέννα-λωτός προωθεί την ιδέα αυτή ακόμα περισσότερο, απομακρύνοντας κάθε πιθανότητα να διακοπεί πρόωρα η μεταφορά του ομφαλικού αίματος. Ο λώρος συνήθως αφαιρείται από το μωρό την τρίτη ημέρα, όμως μπορεί να διατηρηθεί εκεί και για δέκα ημέρες. 


Εσείς τι θα κάνετε τον πλακούντα σας..!??


Μιρέλλα Μάνεση

Δεν υπάρχουν σχόλια: